Op deze plek stond in de Middeleeuwen al een kapel, gewijd aan St. Remigius. De kapel hoorde bij de parochie Terwolde. De protestantse kerk is oorspronkelijk gebouwd als rooms-katholieke kapel. Deze werd in 1339 verheven tot parochiekerk van Nijbroek, gewijd aan St. Gregorius. Vanaf die tijd is de kapel verbouwd en uitgebreid tot de huidige kerk met een koor, éénbeukig schip en toren in gotische stijl. In het koor zijn 14e of 15e-eeuwse schilderingen ontdekt. In het begin van de 17e eeuw, na de Reformatie, kwam er een preekstoel. In 1825 werden er nieuwe ramen geplaatst en in 1861 kreeg de kerk een orgel van H. Knipscheer II.
In de eerste helft van de 16e eeuw werd de toren verhoogd met een klokkentorenverdieping. Twee luidklokken werden hier geplaatst, één van Willem Wegewart in 1610 en één van Pieter en Hendrick van Trier in 1658. Beide klokken werden in 1943 door de Duitse bezetting omgesmolten tot kogels. In 1960 werden twee nieuwe klokken opgehangen in de toren, die behalve dezelfde inscripties als de oude klokken ook een verwijzing naar de gebeurtenis uit 1943 kregen.
De Dorpskerk van Nijbroek is een rijksmonument.
Dorpsplein 8
7397 NH Nijbroek
Nederland