Het Oude Wezeveld

De geschiedenis van het Oude Wezeveld gaat terug tot de 14e eeuw. Het kwam toen al in leenregisters voor en moet dus een belangrijke hofstede zijn geweest. In de eeuwen daarna is het in verschillende handen geweest. Aan het begin van de 18e eeuw komt het Oude Wezeveld in handen van de familie Van Hövell tot Westerflier en dat zou tot in de 20ste eeuw zo blijven.

In 1726 liet Otto van Hövell tot Westerflier met zijn vrouw Henriëtte Doys het Oude Wezeveld omvormen tot een buitenplaats met landhuis en bijgebouwen, een gracht en een formele tuin. Boven het bordes werd het alliantiewapen van de familie Van Hövell-Doys aangebracht. De buitenplaats kreeg een door bomen omzoomde oprijlaan vanaf de Quabbenburgerweg. Het landhuis diende overigens als zomerverblijf; in de winter woonde de familie Van Hövell in het huis De Penninckshoek aan de Brink in Deventer.

In de loop van de 19e eeuw is de buitenplaats/landgoed Het Wezeveld door de familie Van Hövell tot Westeflier uitgebreid met verschillende hofsteden en bezittingen, waaronder het Grote of Bemels Wezeveld, dat niet meer bestaat, de Beukelaar, de Hofenk, de Hartelaar en de Hoogenkamp. In 1870 laat Clemens Van Hövell tot Westerflier het niet meer in gebruik zijnde en vervallen landhuis afbreken; zijn vrouw, Freule Elisabeth de Kuijper had als voorwaarde gesteld dat zij een nieuw modern pand konden betrekken na hun huwelijk: Het Nieuwe Wezeveld.

Na het overlijden van Clemens van Hövell tot Westerflier in 1927 ging het Oude Wezeveld over in handen van zijn zoon Eduard van Hövell van Wezeveld tot Westerflier. In 1916 werd de karakteristieke hooi- of schuurberg gebouwd.

Nadat de boerderij omstreeks 1900 was afgebrand, werd het koetshuis in 1931 na een grondige verbouwing als boerderij in gebruik genomen. Het alliantiewapen van de familie Van Hövell-Doys werd boven de voordeur van de boerderij ingemetseld.

In 2021 werd op de hoek van de oprijlaan en de Quabbenburgerweg een nieuwe portierswoning gebouwd.

Het Oude Wezeveld is een Rijksmonument.