Huis Hunderen

Het huis Hunderen wordt al in de 9e eeuw genoemd en was toen een belangrijke havezate. In de 14e eeuw komen we het Hunderen weer tegen in de archieven als de Hundermarc. Johan van Heerdt wordt beschouwd als de stichter van het huidige huis. Het bouwjaar ligt waarschijnlijk rond 1624. Johan van Heerdt breidde de havezate uit tot het adellijk goed Hunderen. Er hoorden meerdere boerderijen bij; onder andere het nog bestaande Arnhems Goed. In 1809 wordt het landgoed verkocht aan de Amsterdamse bankier Johannes van Kerkhoven. Het landgoed was toen al versnipperd. De familie van Kerkhoven liet het 17e-eeuwse huis verbouwen en gebruikte het als zomerverblijf. De van Kerkhovens hadden kinderen en kleinkinderen die theeplantages exploiteerden in Nederlands-Indië. Hella Haasse wijdde haar boek ‘Heren van de thee’, aan deze familie. Een van de volgende eigenaren was Julius Crous. Hij liet het huis ingrijpend verbouwen; de vervallen bovenverdieping en de zijvleugels werden afgebroken.

In 1919 kwam Huis Hunderen in bezit van de investeringsmaatschappij NV DAVO van de familie Birnie. In 1977 schonk Mevrouw Pfältzer-Birnie het huis voor het symbolische bedrag van één gulden aan het Gelders Landschap. Voorwaarde was dat het huis en het landgoed tot in lengte van dagen in stand zou worden gehouden. Na nog te zijn gebruikt als internaat voor kinderen van expats, werden er in 2015 19 appartementen ingericht voor het kleinschalig wonen van dementerende ouderen.

Het Hunderen is een rijksmonument.