Tot 1370 had de Nijbroekse Polder een eigen afwatering op de IJssel. Op deze locatie lagen oorspronkelijk twee identieke sluizen: één in de Oostelijke Middeldijkse Wetering en de andere in de Westelijke Middeldijkse Wetering. Beide weteringen monden hier uit in de Nijebroeker Wetering. Met noordwesterstorm (vloed) in de Zuiderzee stond het water in de IJssel hoog en werd deze kant opgestuwd. De sluisjes keerden dit hoge water en zorgden tevens voor afvoer bij wateroverlast in de polder Nijbroek. De sluisjes waren de eerste gereglementeerde waterkering in de polder.
Het nog bestaande oude sluisje bestaat uit een uit eikenhout geconstrueerde enkelvoudige hefdeur of valschut. De deur beweegt in de uitgespaarde sponningen van de houten staanders. De staanders zijn aan de bovenzijde voorzien van een juk. Het geheel is verankerd aan de uit natuursteen samengestelde duiker. Het huidige sluisje dat dateert uit de 15e eeuw en is in 1989 geheel gerestaureerd.
Als gevolg van het in 1920 bij Wapenveld gebouwde stoomgemaal Powel Bakhuis is de functie van deze sluizen komen te vervallen. Het andere sluisje in de Westelijke Middeldijkse Wetering is bij de wegreconstructie in 1951 verdwenen.
Het overgebleven sluisje is van algemene historische en wetenschappelijke waarde.
Om een betere waterafvoer van de Nijbroekse Wetering naar de Stroombreed te bereiken, verving het waterschap in 2013 een ondergrondse pijp door een brug. De doorstroombreedte van de Nijbroekse Wetering is hierdoor flink vergroot. De vaste stuw is vervangen door een automatische stuw. Naast deze stuw is een vispassage aangebracht.
Het oude sluisje is een gemeentelijk monument.
Vloeddijk 1
7397 NR Nijbroek
Nederland